ਜੀ ਆਇਆਂ ਨੂੰ ਕੌਣ ਆਖੇ..

ਜੀ ਆਇਆਂ ਨੂੰ ਕੌਣ ਆਖੇ..

ਉਹ ਕੌਣ ?

ਦੂਰ ਪਰੇ, ਪਰੇਡਿਉਂ ਕੋਈ ਆਉਂਦਾ ।

ਇਕ ਧੂਰ ਨੂਰ ਦੀ ਉੱਡਦੀ,

ਲੱਖਾਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਘੋੜਿਆਂ ਦੀ ਟਾਪ ਆਉਂਦੀ ।

ਉਹ ਆਇਆ ਜੀ,

ਉਹ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ਜੀ,

ਗ਼ਰੀਬਾਂ ਦੇ ਦਰ 'ਤੇ ਆਣ ਖਲਾ,

ਫੁਰਨੇ ਥੀਂ ਤਾਵਲਾ,

ਕਿਹਾ ਬਿਹਬਲ ਹੋਇਆ,

ਬੀਬੀ ਕੋਈ ਅਰਸ਼ਾਂ ਦਾ ਗੱਭਰੂ,

ਗਗਨਾਂ ਨੂੰ ਚੀਰਦਾ ?

ਉਹ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ?

ਗਗਨ ਘੋੜਾ ਹੇਠ,

ਸੂਰਜ ਇਹਦੇ ਘੋੜੇ ਦੀ,

ਵਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਲਮਕਦਾ ।

ਚੰਨ ਟਮਕਦਾ ਨੀਲੇ ਘੋੜੇ ਦੇ ਮੱਥੇ 'ਤੇ

ਤਾਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਲੜੀਆਂ ਲਟਕਦੀਆਂ

ਉਹਦੀ ਕਾਠੀ ਦੇ ਹੰਨੇ ਥੀਂ ।

ਉਹ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ?

ਜੀ ਉਹ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ?

ਦਰਿਆ ਪਏ ਵਗਦੇ,

ਚੱਲ ਬੇਸਬਰ ਵਿੱਚ,

ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਬੂਹਾ ਖੜਕਾਉਂਦਾ

ਕੋਈ

ਬੇਨਿਆਜ਼ੀ ਲਾੜਾ

ਕਿਹਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਵਹੀਰਾਂ ਪਾਉਂਦਾ

ਉਹ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ?

ਜੀ ਉਹ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ?

ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਇਕ ਝੌਂਪੜਾ,

ਕੱਖਾਂ ਦਾ ਛੱਤ,

ਜਿਹੜਾ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਛਾਣਦਾ,

ਨਿੱਕਾ ਨੀਵਾਂ ਬੂਹਾ,

ਗੁਫ਼ਾ ਵਾਂਗ ਇਕ ਅੰਦਰ,

ਉਥੇ ਇਕ ਬਾਗ਼ ਲਹਿਰਾਉਂਦਾ ।

ਉਹ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ?

ਜੀ ਉਹ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ?

ਅਜੀਬ ਕੋਈ ਅਕਾਸ਼ ਅੰਦਰ,

ਇਕ ਕੰਵਲ ਫੁੱਲ ਦਿਲ ਵਿੱਚ,

ਖੜਾ ਸਾਰਾ ਸ਼ੋਖ ਮਸਤ ਮਚਿਆ,

ਬਾਗ਼ ਚੁਪ-ਝੋਕਾਂ ਗਾਉਂਦਾ,

ਉਹ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ?

ਜੀ ਉਹ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ?

ਇਸ ਛੁਪੇ ਦਿਲ ਦੀ ਬੇ-ਮਲੂਮੀ ਤਾਂਘ,

ਪਤਾ ਜਿੱਥੇ ਵਜਦੀ ?

ਜੀ ਆਇਆਂ ਨੂੰ ਕੌਣ ਆਖੇ,

ਉਹ ਸਾਰਾ ਕੁਰਬਾਨੀ,

ਉਹ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ?

ਜੀ ਉਹ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ?

ਬਾਗ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਫੁੱਲ ਖਿੜੇ,

ਗਗਨਾਂ ਵਿੱਚ ਰਸ਼ਮੀਆਂ,

ਹਾਏ ! ਕਿੱਥੇ ਜਾ ਖਿੜਦੀਆਂ

ਛੁਪੇ ਦਿਲਾਂ ਦੀਆਂ ਤਾਂਘਾਂ,

ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੱਥੇ ?

ਧਰਤੀ ਹੇਠ ਦੱਬੇ ਦਿਲ,

ਫੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਉੱਠਦੇ,

ਪੁੱਛਦੇ ਮੁੜ-ਮੁੜ,

ਉਹ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ?

ਜੀ ਉਹ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ?

ਸਦੀਆਂ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਤਾਂਘਾਂ,

ਲੁਕਦੀਆਂ ਪਈਆਂ

ਭੁੱਲਦੀਆਂ,

ਚੰਦ ਸੂਰਜ ਬਸ ਸਭ ਭਰਮਾਉਂਦੇ,

ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਫੁੱਲ ਖਿੜਦੇ ਖੜਾਂਦੇ,

ਅੱਜ ਕਾੜ-ਕਾੜ ਹੋਈ

ਧਰਤੀ ਫਟੀ,

ਗਗਨ ਲੋਪ ਹੋਏ ਸਾਰੇ,

ਸਵਰਗ ਸੱਖਣੇ !

ਅਕਾਸ਼ ਸਾਰੇ ਨਵੇਂ,

ਇਕ ਨਿਮਾਣੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ

ਤਾਂਘਾਂ ਜਾ ਪਹੁੰਚੀਆਂ :

ਉਹ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ?

ਭਜਾ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ?

ਅੱਜ ਬਾਗ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁਲਾਰੇ,

ਸੂਰਜ, ਚੰਦ, ਹਵਾ ਤੇ ਤਾਰੇ,

ਧਰਤੀਆਂ ਅਰਸ਼ ਹੋ ਗਈਆਂ

ਇਕ ਕੱਖਾਂ ਦੀ ਝੌਂਪੜੀ ਵਿੱਚ ।

ਸਮੁੰਦਰਾਂ ਦੀਆਂ ਠਾਠਾਂ,

ਇਕ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਤਾਂਘਾਂ ਖਿੜ ਪਈਆਂ,

ਇਹ, ਦਿਲ ਦੀ ਤਾਂਘ ਵੱਜੀ, ਜੀ ਕਿੱਥੇ ?

ਅਰਸ਼ ਕੁਰਸ਼ ਹਿਲ ਗਏ ਹਾਂ,

ਜੀ ਆਇਆਂ ਨੂੰ ਕੌਣ ਆਖੇ,

ਉਹ ਸਾਰਾ ਕੁਰਬਾਨੀ,

ਉਹ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ?

ਭਜਾ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ?

 

 

(ਖ਼ਾਲਸਾ ਸਮਾਚਾਰ ਪੋਹ ਦੀ ੨੬ ਸੰਮਤ ਨਾ: ਸ਼ਾ: ੪੬੧, ਜਨਵਰੀ ੯ ਸੰਨ ੧੯੩੦ ਈ:)

ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ